ਕੀ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਿੰਗ ਨੂੰ ਰੈੱਡ ਸੀਲ ਹੁਨਰ ਵਾਲਾ ਵਪਾਰ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?

ਮੂਲ ਲੇਖਕ: ਜੀ. ਰੇ ਗੋਂਫ, ਸੀ.ਡੀ

ਪਿਛਲੇ ਚਾਲੀ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਪਰੋਕਤ ਵਿਸ਼ਾ ਟਰੱਕਿੰਗ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਏਜੰਡੇ ‘ਤੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਰ ਵਧੇਰੇ ਤਾਕਤਵਰ ਲਾਬੀ ਸਮੂਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਾਹ ਲੱਭ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਿੰਗ ਵੱਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਦਮ ਨੂੰ ਇੱਕ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਆਮ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਸਭ ਕੁੱਝ ਨਾਕਾਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਯੋਗਤਾ ਇੱਕ ਸੂਬਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਯੋਗਤਾ ਟੈਸਟ ਹੈ ਜੋ ਸਾਬਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਕੋਲ ਸਰਕਾਰੀ ਟੈਸਟ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਆਰਟੀਕੁਲੇਟਿਡ ਵਾਹਨ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ।

ਪਰ ਸਮੱਸਿਆ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਟੈਸਟ ਨਾਲ ਹੈ, ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਪੱਧਰਾਂ ‘ਤੇ, ਕੀ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਟਰੱਕ ਨੂੰ ਸਾਰੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ, ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ? ਇਹ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਟੈਸਟ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਇੱਕ ਸਟੀਅਰਿੰਗ ਵੀਲ ਹੋਲਡਰ ਹੈ। ਅਤੇ ਹੁਣ ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਟ੍ਰਾਂਸਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਬਲਤਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਹੀ ਗੇਅਰ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਨਿਰਵਿਘਨ ਸੰਚਾਲਨ ਜਾਂ ਪਾਵਰ ਅਤੇ ਟਾਰਕ ਦੀ ਸਮਝ ਲਈ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਅੱਪਸ਼ਿਫਟ ਅਤੇ ਡਾਊਨਸ਼ਿਫਟ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਮਿਆਰੀ ਟੈਸਟ ਸਿਰਫ ਸਬੰਧਿਤ ਸੂਬੇ ਲਈ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਉਦਯੋਗ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਕਾਫੀ ਹੈ। ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਇਹ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੂਬੇ ਦੀਆਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲੋੜਾਂ ਲਈ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਘੱਟ ਹੈ।

ਹਮਬੋਲਟ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਨੇ ਉਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਹੀ ਮੰਨਿਆ ਕਿ “ਇਹ ਸਿਰਫ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ” ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਰਕਾਰਾਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੀਆਂ, ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਦਾਖਲਾ ਪੱਧਰ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਅੱਗੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਦਿੱਤੇ। MELT ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਹਿਲਾ ਮੁੱਢਲਾ ਕਦਮ ਸੀ; ਪਰ ਜੋ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ MELT ਤਾਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੈ ਪਰ ਰਸਮੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਾ ਕਿਧਰੇ ਅੰਤ ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰੋ, MELT ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਮਾਮੂਲੀ ਹੈ।

MELT ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਫਲਾਈ ਬਾਇ ਨਾਈਟ ਟ੍ਰੇਨਰਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਉਦਯੋਗ ਲਈ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸਮਝੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਇਸ ਨਾਲ਼ ਡ੍ਰਾਈਵਰਾਂ ਦੇ ਸੜਕੀ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਹੁਨਰ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਾਂ, ਇੱਥੇ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਸਿਖਲਾਈ ਅਦਾਰੇ ਹਨ ਜੋ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਤੋਂ ਉੱਤੇ ਅਤੇ ਵੱਖਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਉਦਯੋਗ ਹੈ।

ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਟ੍ਰੱਕਿੰਗ ਹਿਊਮਨ ਰਿਸੋਰਸਜ਼ ਕੌਂਸਲ, ਜੋ ਕਿ ਹੁਣ ਟਰੱਕਿੰਗ ਐਚ ਆਰ ਕੈਨੇਡਾ ਹੈ, ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਬ੍ਰਦਰਹੁੱਡ ਆਫ਼ ਰੇਲਵੇ ਟ੍ਰਾਂਸਪੋਰਟੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਜਨਰਲ ਵਰਕਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਜੋ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਯੂਨੀਫੋਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਨੇ ਫ੍ਰੀਜ਼ਨ ਕੇਏ ਕੰਸਲਟਿੰਗ ਤੋਂ Earn Your Wheels ਅਧਿਐਨ ਕੋਰਸ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਇਹ ਇਸ ਉਮੀਦ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਿੰਗ ਸਕੂਲ Earn Your Wheels ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਨੂੰ ਅਪਣਾਏਗਾ। ਮੁਸੀਬਤ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਿੰਗ ਸਕੂਲ ਇੱਕ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਲਾਇਸੈਂਸ ਦੇ ਨਾਲ ਯੋਗਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ $3,000 ਵਸੂਲ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਇਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਕੀਮਤ $15,000 ਹੋਣੀ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਲਾਗਤ ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਲਟਕ ਗਿਆ। ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਨਾ ਕਰੋ, Earn Your Wheels ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਸਾਧਨ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਵੀ ਹੈ ਪਰ ਅਮਰੀਕਾ ‘ਚ ਹੋਰ ਵੀ ਹਨ, ਜੋ ਭਾਵੇਂ ਬਿਹਤਰ ਨਹੀਂ ਪਰ ਹੈਨ ਵਧੀਆ।

ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਬੀਤੇ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹਨ। ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਸਾਬਤ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਟਰੱਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਸਿਖਲਾਈ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਅਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਲੰਮੀ ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ ਇੱਕ ਠੋਸ ਯਤਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਾਬਤ ਇਹ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਦੱਬੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਵੀ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ।

ਹੁਣ ਤੱਕ, ਉਹ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਜੋ ਲਾਲ ਮੋਹਰ ਵਾਲੇ ਹੁਨਰਮੰਦ ਵਪਾਰ ਵਜੋਂ ਟਰੱਕ ਚਲਾਉਣ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਖਤਮ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਲਗਭਗ 10 ਜਾਂ 15 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਜਦੋਂ ਓਨਟਾਰੀਓ ਵਿੱਚ ਘਟਨਾ/ਟੱੁਟ ਭੱਜ ਦੇ ਅੰਕੜੇ, ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਤਬਾਹੀ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੀ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪੂਰੇ ਸੂਬੇ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੇਤਰ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ, ਪੁਲਿਸ ਫੋਰਸ ਦੁਆਰਾ ਫੜਿਆਂ ਨਾਲ਼ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਤੱਥ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਵਪਾਰਕ ਵਾਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਤਬਾਹੀ ਦੀ ਸੰਖਿਆ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਲਗਭਗ 6,000 ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ 35,000 ਦੇ ਨੇੜੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਹੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ।

ਹੁਣ, ਸਪੀਡ ਲਿਮਿਟਰਾਂ ਅਤੇ ਸੇਵਾ ਦੇ ਘੰਟਿਆਂ ਨੂੰ ਸੜਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਸੀਂ ਇਹ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਹੈ: ਮੌਮ ਅਤੇ ਪੌਪ ਟਰੱਕ ਸਟਾਪ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ ਹਨ; ਇਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਟਰੱਕਰ ਲਈ ਬੈਠ ਕੇ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਘਟ ਗਿਆ ਹੈ; ਲੋੜੀਂਦੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਵੀ ਵਿਗੜ ਗਈ ਹੈ। ਪਰ ਜੋ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਟਰੱਕ ਭੋਜਨ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ।

ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਾਰੇ ਟਵੀਕਸ ਅਜਿਹਾ ਸਾਬਤ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਹਨ; ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ, ਉਦਯੋਗ ਦੇ ਸੰਚਾਲਨ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਲੋਕ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਹੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮੂਲ ਰੂਪੀ ਪੁਰਾਣੇ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਭ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਮਝਦਾਰ ਅਤੇ ਸਹੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਲਿਖਣ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੂਝਵਾਨ ਅਤੇ ਠੋਸ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਸੁਣਿਆ ਜਾਵੇ, ਸਗੋਂ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲਿਆਂਦਾ ਜਾਵੇ।

ਡ੍ਰਰਾਈਵਰਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਦਾਖਲਾ ਪੱਧਰ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁਨਰ ਪੱਧਰ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਚਿਤ ਤਨਖਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁਨਰ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਹੋਰ ਪਰਖਣ ਯੋਗ ਅਤੇ ਪਛਾਣਨ ਯੋਗ ਹੁਨਰ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਤਨਖਾਹ ਨੂੰ ਅਪਗ੍ਰੇਡ ਕਰਨਗੇ। ਡ੍ਰਾਈਵਰਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਸਿਰਫ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਪੱਧਰ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 35 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਵਾਲੇ ਉੱਚ ਹੁਨਰਮੰਦ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਭੁਗਤਾਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਹਾਸਲ ਕੀਤੇ ਪਰੀਖਣਯੋਗ ਹੁਨਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁਦਰਾ ਇਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਓਨਟਾਰੀਓ ਸਰਕਾਰ ਨੇ, ਕਾਲਜਾਂ ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਦੇ ਮੰਤਰਾਲੇ ਅਤੇ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਸਹਾਇਕ ਦੇ ਆਵਾਜਾਈ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ, ਇੱਕ ਪੇਪਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਬਹੁ-ਪੱਧਰੀ ਹੁਨਰ ਵਿਕਾਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਟੈਸਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤੇ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਿਹੜਾ ਹੋਵੇ ਵੀ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਅਤੇ MELT ਤੋਂ ਮਾਸਟਰ ਟਰੱਕਰ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਹੋਵੇ। ਓਨਟਾਰੀਓ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਅਜਿਹੀ ਯੋਜਨਾ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰੇਗੀ; ਪਰ ਕੱਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਕੈਬਨਿਟ ਵਿੱਚ ਫੇਰਬਦਲ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਰਾਜਨੇਤਾ ਜਾਂ ਤਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਚੁਣੇ ਨਹੀਂ ਗਏ ਸਨ ਜਾਂ ਰਾਜਨੀਤੀ ਛੱਡ ਗਏ ਸਨ, ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਹ ਦੱਬਿਆ ਗਿਆ।

ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਭੁੱਲੋ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕਈ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ । ਪਿਛਲੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਕੈਨੇਡਾ ਦੀ ਵੂਮੈਨ ਟਰੱਕਿੰਗ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਨੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਏਜੰਡੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਉਮੀਦ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਔਰਤਾਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਤਕਰੇ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਜਾਂ ਇਹ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲੋਂ ਗਲਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, WTFC ਇਸ ਨੂੰ ਅਸਲੀਅਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਸਪਿਨ ਪਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਵਾਪਰਨਾ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਉਪਲਬਧ ਹਨ। ਹੁਣ, ਜੋ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਸੰਚਾਲਨ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਸੰਗਠਨਾਤਮਕ ਸਮ੍ਰਥਨ ਦੇ ਸਹੀ ਸੁਮੇਲ ਦੀ, ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਅਗਲੀ ਚਾਲ ਦੀ। ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰੋ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਪਰ ਇਹ ਸੜਕਾਂ ਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਥਾਨ ਬਣਾਵੇਗਾ; ਉਦਯੋਗ ਵੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸਮੂਹਿਕਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫ਼ਰਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਵੱਡੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਲੌਬੀਇਸਟ ਇਹ ਸਭ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ।

ਇਹ ਇੱਕ ਸਾਂਝਾ ਯਤਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੰਗਠਨਾਤਮਕ ਸਮੂਹ ਇੱਕ ਸਾਂਝੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਜਾਣ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੌਖੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੁੱਪ ਨਹੀਂ ਕਰਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਦੇ ਸਾਡੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹੋਣਗੇ।